یکی از مسائل و مشکلات عمده شهر تهران عدم توجه به روستاهایی است که پس از تصویب طرح جامع تهران به عنوان یک محله شهری محسوب گردیده است و باعث گردیده  این نواحی روستایی با مشکلات به نسبت شدید اجتماعی ، اقتصادی و هویتی روبرو گردند.محله فرحزاد سر ریز کارگران بخش خدمات وساختمان وخانواده هایی میباشد که به علل متعدد از جمله نزدیکی به محل کار ، ازدواج ، مهاجرت به همراه خانواده ویا  حضور اقوام در محل این منطقه را برای سکونت انتخاب کرده اند. با توجه به مشاهدات و تحقیقات انجام شده آسیب های محل براساس اولویت شامل موارد زیر میباشد: 

- اعتیاد و معتادین خیابانی و خرید و فروش مواد مخدر

 - بیسوادی ساکنین

-  خشونت علیه زنان و دختران

- وجود کودکان کار و خیابان

- عدم امنیت

-  وجود مهاجرین افغانستانی و پاکستانی 

-  مشکلات آموزشی کودکان

-  سطح نازل بهداشت محله

- نبود وسایل نقلیه عمومی

- نبود سیستم فاضلاب شهری و جاری بودن فاضلاب در سطح محل

- نبود سیستم مناسب جمع آوری زباله

 زنان و کودکان به علت موقعیت اجتماعی و فرهنگی از اولین کسانی هستند که در این حاشیه های شهری  مورد تهاجم واقع می گردند. خشونت های خانگی، ازدواج های اجباری و زود هنگام، کودک آزاری از آسیب هایی است که به کرات در این مناطق این دو گروه را تهدید میکند. یکی از مشکلات متنابه خانواده ها مشاغل فصلی و غیر دائمی سرپرستان خانواده ها میباشد که زندگی آنان را دستخوش مصائب عدیده ایی کرده. اکثر آنان مستاجر و بدون هیچگونه پس اندازی میباشند. اکثر زنان در شش ماهه اول سال مشغول به تمیز کردن سبزی و یا باقلا و.... میباشند که این خود موجب مشکلات جدی بهداشتی در منازل و محله گردیده و در بقیه فصول نیز بخشی از آنان در صورت اجازه همسران در بخش خدمات ( نظافت و کار درمنازل) حضور دارند.

درشروع به کار  با تعداد زیادی از زنان محل روبرو بودیم که از ما تقاضای کمک جهت پرداخت شهریه کودکان را در مدارس داشتند. بر طبق دیدگاه و بیانیه موسسه مهروماه ما نمیتوانستیم تنها اقدامات حمایتی برای مراجعین داشته باشیم و موظف بودیم با هدایت مراجعین به یکی از راهکارهای در نظر گرفته شده در جهت نیازهای آنان حرکت کنیم لذا با طرح این سوال در پرسشنامه مددکاری که شما قادر به انجام چه کاری هستید ؟ اولین سوال را در رابطه با توانا سازی آنان شروع کردیم در برخورد اولیه کلیه مادران اظهار کردند که هیچ کاری به جز کارهای خانه را نمیتوانند انجام دهند اما با ادامه این روند متوجه شدیم که اکثر این مادران که از نقاط مختلفی کشور در محله حضور دارند از مادران خود آموخته هایی دارند که میتوان به عنوان منابع آنان برروی آن حساب کرد یکی از این توانایی ها مهارت سوزن دوزی ، پته دوزی و.... بود. لیکن مرکز با سه مساله درگیر بود:

• 1-آموزش زنان
• 2-نبود داوطلبانی که بتوانند در این خصوص به ما کمک کنند
• 3-بازاریابی.

خوشبختانه در پی درخواستی که از طریق حامیان مرکز صورت گرفت موفق به جذب تعدادی از کارآفرینان جهت اجرای طرح شدیم.

این کارآفرینان خود از کسانی بودند که با این بازار کار آشنا بودند. لذا توانستند در مورد، طرح شدیم آموزش زنان نیز ما را یاری کنند.

در مورد انتخاب این مادران به دو نکته توجه داشتیم:

• 1-پشتیبانی از کودکان این زنان به عنوان یکی از اهداف طرح
• 2-آموزش مادران شرکت کننده در طرح در رابطه با مسائل رفتاری و مشکلات کودکان در مدارس

بنابر این طرح در نظر داشت از یک سو با افزایش توان مالی مادران در جهت کاهش فقر و از سوی دیگر با آموزش آنان در جهت پشتیبانی از کودکان ( آموزش رسمی و غیررسمی) اقدام نماید.